Strata

Każdy z nas doświadczył jakiejś straty.

Mniejszej, większej.

Bardzo dawno, lub całkiem niedawno.

Ze stratą powiązana jest żałoba, która jest tematem powszechnym, lecz trudnym, bo owianym różnego rodzaju trudnymi emocjami. Przede wszystkim smutkiem.

Żałobę przeżywasz nie tylko po czyjejś śmierci, ale także po różnego rodzaju stratach. Stracie czegoś w dzieciństwie, zakończeniu związku, kiedy daliście sobie tyle, ile mogliście i czas iść dalej, choć ból nadal towarzyszy. Po stracie zdrowia, wolności, czegoś ważnego…

Żałoba daje Ci szanse na opłakanie wszystkiego tego, czego już nie ma, albo czego nie było, choć miało być. Docelowo daje szanse na akceptację, a dzięki temu na odporność i rozwój.

Sam proces żegnania jest trudnym momentem. To etap, w którym nie jesteś w stanie skupić się na czymś. Myśli lewitują nad Tobą. Fala uczuć obiera różne fazy. Trudno uwierzyć, że będzie lepiej.

Smutek, który jest, nie zniknie sam. Jeśli nie pozwolisz sobie na jego przeżycie, zostanie zepchnięty, stłumiony. Pojawi się w nieoczekiwanej sytuacji ze zwiększoną intensywnością.

Przeżywanie smutku to pierwszy krok do akceptacji. Kiedy przejdziesz przez proces traumy, dojdziesz do uwolnienia się od przeszłości, sytuacji, smutku, czy żalu.

Zobaczmy teraz, jak kształtują się poszczególne etapy żałoby zgodnie z modelem żałoby Elisabeth Kubler- Ross:

 ZAPRZECZENIE to mechanizm, który ochrania Cię przed rzeczywistością traumy. Możesz czuć, jakby życie było niepełne, nieprawdziwe.

Może pojawić się dysocjacja, czyli oddzielenie tego, co się czuje od tego, co się dzieje. Doprowadzasz w swoim myśleniu do sytuacji, jakby trauma nie miała miejsca. Jest to naturalny mechanizm, który ma na celu przygotowanie. A gdy będziesz gotowy, ból i smutek będzie na Ciebie spływał.

 GNIEW – to także wściekłość, niechęć, obwinianie siebie i świata wokoło, bezsilność i porzucenie. Masz do tego prawo!

Przechodząc w żałobę dochodzą do nas niespełnione nadzieje. Poczucie, że Twoje życie mogłoby być inne.

Warto sprawdzić wtedy, jak Twoje życie wyglądałby, gdyby to się nie wydarzyło. To potrzebne, by zajrzeć głęboko w ten smutek.

Należy pamiętać, że jeśli relacja była dysfunkcyjna, istniała przemoc, to potrzeba czasu, by przyjrzeć się wszystkiemu, by pooglądać cierpienie, dlatego dobrze jest to zapisać. To naturalne, że czujesz wiele złości na wszystko do około, a także na siebie.

 TARGOWANIE SIĘ pod postacią poczucia winy. Na tym etapie pojawia się często magiczne myślenie i wiara w to, ze mamy moc cofnąć czas, by postąpić inaczej. Trzeba jednak znaleźć dla siebie trochę empatii, by uwierzyć, że w danym momencie zrobiłeś dla siebie maksimum tego, co mogłeś.

 DEPRESJA – poczucie, że życie jest bezsensowne, bez znaczenia, bez celu. Jeśli te uczucia się pojawią, potraktuj je jako wskazówki. Jako informacje, czemu powinieneś się przyjrzeć, co zauważyć, co dotknąć. Gdy jednak nie radzisz sobie z depresją, poszukaj pomocy u specjalisty.

 AKCEPTACJA – to moment, w którym uznajesz traumę jako część swojego życia. Jednocześnie podejmujesz decyzję, że chcesz już żyć dalej. Proces, który przeszedłeś, doprowadził Cię do momentu, w którym jesteś obecnie.

 ODPORNOŚĆ I ROZWÓJ – złość, smutek, strach to niektóre z uczuć. Obok nich może pojawić się uczucie docenienia tego, jak wygląda Twoje życie. Wtedy można uzyskać łatwość proszenia o pomoc. Odporności nabywamy w procesie leczenia. Jeśli poradzimy sobie z emocjami, zaczniemy doceniać to, co mamy. Okazuje się wtedy, że cierpienie było dobre i potrzebne.

Konieczne do przejścia przez żałobę jest pozwolenie na to, co czujesz. Bądź w smutku tak długo, jak potrzebujesz. Bądź szczery ze sobą i osobami, którym możesz zaufać. Znajdź sposób wyrażenia uczuć np. poprzez sport, pracę w ogrodzie, malowanie, pisanie.

Możesz napisać list do osób, których to dotyczy. W liście wyraź to, co czujesz, co doświadczyłeś, co utraciłeś. Przeczytaj list na głos. Pozwól sobie poczuć to, co jest tam zawarte. Sprawdź, co jest teraz możliwe w życiu, co zyskujesz po odcięciu od toksycznej relacji. Z jednej strony ważne, by znaleźć środki na wyrażanie tych uczuć, a z drugiej zaś korzyści i zyski wyjścia z relacji.

Co możesz zrobić dla siebie?

Pozwól sobie – na przeżycie emocji, na opłakanie…

Sprawdzaj, jak się czujesz dziś w porównaniu do tygodnia, dwóch, miesiąca wcześniej. Dzięki temu złapiesz perspektywę. Poznasz siebie, sprawdzisz, w którym miejscu jesteś.

Dlaczego słoń? jest symbolem min. psychicznej wytrzymałości…